وعده غذایی ناهار یکی از فلاکت‌بارترین رویکردهاست. حذف وعده غذایی ناهار حداقل عطر و طعم زندگی را به طور کامل تغییر می‌دهد و در عین حال پنجره‌ای است به سوی بهترین‌ها.

پیامبر اکرم (ص) به صورت واضح ناهار خوردن را مردود دانسته‌اند و در عین حال این وعده غذایی را یک نوع بلا توصیف نموده‌اند! به صورت کلی اسلام با وعده غذایی ناهار مخالف است.

بحث روزه گرفتن با حذف وعده غذایی ناهار تفاوت دارد چرا که نسخه حذف ناهار به هیچ وجه اهورایی تجویز نشده است. بنابراین با حذف ناهار به سادگی می‌توان لاغر شدن یا چاق شدن را در دستور کار قرار داد.

بحث بسیار ساده است؛ یک ملت دکتر ناهار را با دوست خود می‌خورند در حالی که پس از آن حداقل تا چند ساعت بدن را سنگین و خسته تحویل می‌گیرند! نکته عجیب داستان اینجاست که با حذف وعده غذایی ناهار نه تنها سنگینی و خستگی ساعات بعد از ظهر محو می‌گردد بلکه سنگینی وعده‌های غذایی صبحانه و شام نیز در هاله‌ای از ابهام قرار می‌گیرد!

بدیهی است که رژیم غذایی مورد تاکید به منظور لاغری و چاقی تفاوت دارد. بنابراین هر کس متناسب با وضعیت خود می‌تواند میان‌وعده‌های گوناگونی را مورد تاکید قرار دهد.

شاید سبک زندگی اسلامی نتواند در عصر حاضر به طور کامل مورد تاکید قرار گیرد اما برخی رویکردهای اسلامی بسیار جالب و تحسین برانگیز می‌باشند. حذف وعده غذایی ناهار دارای ابعاد فردی و اجتماعی گوناگونی می‌باشد. در بعد فردی می‌توان یک سبک زندگی جدید را به آغوش کشید. در بعد اجتماعی نیز می‌توان حداقل افزایش بهره‌وری در سطوح خرد و کلان را مشاهده نمود. بنابراین پیشنهاد حذف وعده غذایی ناهار یک فرصت جالب به منظور تغییر می‌باشد.

وعده غذایی صبحانه بدون ناهار بهتر است در حوالی ساعت 9 الی 11 صبح میل گردد. پیش از صبحانه بهتر است از فرصت ناشتا بودن نهایت استفاده صورت گیرد و حداقل دو ساعت پیش از صبحانه یک میان‌وعده اجرایی گردد. در دو الی سه ساعت پس از وعده غذایی صبحانه نیز می‌توان یک میان‌وعده را مورد تاکید قرار داد. بنابراین با فاصله‌های دو الی سه ساعت می‌توان میان‌وعده‌های گوناگونی را مورد تاکید قرار داد تا در نهایت وعده غذایی شام در بازه زمانی 7 الی 9 شب در دستور کار قرار گیرد.

لازم به ذکر است که پس از صرف وعده غذایی شام بهتر است میان‌وعده دیگری مورد تاکید قرار نگیرد چرا که احترام به نظم طبیعت گواراتر تعبیر می‌گردد …